Volta
Nesta manhã de domingo,
aceitei o convite do céu,
lago suspenso de azul safirino,
e saí de casa sozinha.
Levei comigo a coragem
e uma bengala para
um passeio na praça
acolhedora sempre.
De vez em quando, parava
para admirar a poesia
das nervuras em cor
de uma folha seca no chão...
A arte existe
para que a realidade
não nos destrua,
afirmou Nietzsche.
A natureza existe
para que a minha
humanidade
se reconstrua.
Reveno
Ĉi-dimanĉe matene,
mi akceptis la inviton de l’ ĉielo,
safirblua ŝvebanta lago,
kaj foriris el la hejmo sola.
Mi kunportis kuraĝon
kaj bastonon celante
promenon sur la placo
ĉiam bonveniga.
De tempo al tempo mi haltis
por admiri la poezion
de l’ koloraj nervuroj
de seka folio surgrunde ...
L’ arto ekzistas
por ke la realo
ne nin detruu,
tion diris Nietzsche.
La naturo ekzistas
por ke mia humaneco
sin rekonstruu.
Maria Nazaré Laroca
Juiz de Fora, 22/08/2021.
Brazilo
5 comentários:
Sagheco trovighas en plej simplaj aferoj. Promeno meze de la naturo elmontras la dolchan animon de Poeto.
Gratulon!
Venki la timon je nome de la ĉiela alvoko, jen tasko realigata de malmultaj homoj homoj.
Sed vi ne estis sola, amikino. Vin akompanis Poezio...
Momento de religado de la vivo al la naturo. Tempo por rekonstrui la esperojn. Dimanĉajn gratulojn!
Nesta manhã de domingo,
aceitei o convite do céu.
Bonito isso, Nazaré!
Suas poesias são poemas que iluminam minha alma.
Postar um comentário