https://www.youtube.com/watch?v=q8JzPN4_SBk
Silêncio
No úmido aconchego
do silêncio das árvores,
hamadríades solfejam
uma ária de Bach.
Um feixe de luz
desliza pela brisa,
seiva que seduz,
saciando-me a sede
de encantamento.
Silento
Ĉe l' humida ŝirmejo
de l’ silento de l’ arboj,
hamadriadoj solfeĝas
arion de Bach.
Do fasko da lumo
glitas sur la brizo,
limfo alloga,
kiu mildigas
soifon mian
pri raviteco.
Maria Nazaré Laroca
Juiz de Fora, 03/04/2014.
8 comentários:
....nepre daŭrigu, kara amikino, aŭskulti Bach muzikon inter la arboj....
Belega! Mi sentis la odoron de herboj... "... glitas sur la brizo / limfo alloga..." estas ravaj versoj. Gratulon!
Inspirada!!! Linda
Vortamanto ankaŭ, per tiu bele ĉarma poemo mi konatiĝis hodiaŭ kun la solfeĝantaj hamadriadoj. Muziko de Bach kaj Poezio silente ĉirkaŭbrakis.
Nur poetoj kaj enamigxintoj sukcesas audi tiujn magiajn notojn...
Gratulon, poetino.
Karulino,
Via poemaro mem karesas miajn orelojn kiel muzikaj ventetoj.
Ĉiam dankojn al vi.
Steĉjo
Mi iam aŭdis en arbaro el laŭtparolioj muzikaĵon el "La bone agordita piano" de Bach, ludata de Glenn Gould. Kaj poste mi kun mia edzino renkontis interesan viron, kiu havis meze de la arbaro gastejon, li estis antaŭe rok-muzikisto, kiu konis eĉ Falco-n. Kaj tiu ulo ĝuis tie en la arbaro sur benko ege laŭte la muzikon de Bach, kun fermitaj okuloj: li eĉ ne rimarkis, ke ni alvenis- Mi estis tiel impresita de tiu muziko, ke mi poste tuj aĉetis la version de Glenn Gould. Kaj mi amegas lian version ankoraŭ nun. Muziko en arbaro estas miraklo, tre impresa afero. Gould, Bach kaj la arbaro estas por mi SANKTA TRIUNUO:)
Postar um comentário