Textos em português e esperanto. Tekstoj en la portugala kaj en Esperanto.

Obrigada por sua visita! Dankon pro via vizito!

terça-feira, 19 de fevereiro de 2013

Plorsaliko

Arbo melankolia,
Ĉarma kaj mistika:
Defalemaj branĉoj
Svingiĝas gracie
Ĝis l’ akvospegul’.

Foliar’ belplektita,
De magia natur’,
Ploranta kaphararo,  
Adorade kurbiĝas  
Por la gloro Dia.               
  

Maria Nazaré de C. Laroca

Juiz de Fora, 19/02/2013

segunda-feira, 18 de fevereiro de 2013

Bonŝanco




Baraktas sur la sablo
Naiva fiŝet’ povra
Ĉar la senbrida tajdo
Ĝin elĵetis marborden.

Pene, tre malfacile
Jen spiras la mortonto...
Dume kompatas knabo
Kaj ĝin  savi li provas.

Per vost’ la fiŝon prenas
Nepra manet’ karesa
Por ĝin al mar’ resendi.

Foren la fiŝo flugas
Kaj la rad’ de l’ fortun’
Giras saĝece plue...

Maria Nazaré de C. Laroca  
Juiz de Fora, 18/02/2013

domingo, 17 de fevereiro de 2013

Revelação / Revelacio



Revelação


De repente me invade
Um radioso verão
Como uma sinfonia
Em solar volúpia.

E eu me vejo então
Do tamanho exato
Que me vê o mundo.

A voz do demiurgo,
Em cascatas de luz,
Faz romper as geleiras
Das máscaras ávidas
De bagatelas de luxo.

Centelha de eternidade,
Descobri que vivo o sonho
De aninhar o verão n’ alma
Mesmo com a astúcia do outono.



Maria Nazaré de C. Laroca
Juiz de Fora, 17/02/2013

Revelacio


Subite min invadas
Radianta somero
Kiel simfonio
Per suna volupto.

Kaj mi vidas min
Je la ĝusta  grandeco
Kiel min vidas la mondo.

La voĉo de l’ demiurgo,
Per lumakvofaloj,
Disrompas la glaciejojn
De maskoj avidaj
Je luksaj  bagatelaĵoj.

Fajrero de l’ eterneco
Mi travivas la revon
Nestigi someron anime
Spite al  la ruza aŭtuno.



Maria Nazaré de C. Laroca
Juiz de Fora, 17/02/2013

sábado, 16 de fevereiro de 2013

Vereda / Pado

 
                              

VEREDA

Sobrevivo na esteira dos afetos construídos por versos que me abrigam e desnudam.#TOC

Maria Nazaré de C. Laroca
(Poesia no twitter. TOC140/ 2012)

OBSERVAÇÃO: Com alegria recebi pelo correio o libreto que contém os 100 melhores poemas de TOC 140, POESIA NO TWITTER. ANO III.
Organizadores: Antônio Campos; Cláudia Cordeiro. Ed. Carpe Diem. FLIPORTO, 2012.



PADO

Mi supervivas laŭ amsentaj poststrioj konstruitaj de versoj kiuj min ŝirmas kaj nudigas. #TOC


Rimarko: Kun ĝojo mi ricevis perpoŝte la libreton kiuj enhavas la plej bonajn cent poemojn el TOC - POEZIO EN TVITERO. 
Organizintoj: Antônio Campos; Cláudia Cordeiro. Eldonejo Carpe Diem. FLIPORTO, 2012.

sexta-feira, 15 de fevereiro de 2013

Edziniĝo






Jen finfine aperas
Fianĉin’ ĉe preĝejo.
Ŝia blanka rob’ stelas
Kaj ravas ĉeestantojn.

Paŝante inter floroj,
Ja ŝi ludas la rolon
De l’ revemaj princinoj
El fefabelaj finoj...

La novedzina koro
Ĝuas do la feliĉon
De la momenta gloro.



Maria Nazaré de C. Laroca

Juiz de Fora, 15/02/2013.

quarta-feira, 13 de fevereiro de 2013

Al arboj




Arboj staras ĉie
Kaj neniam foriras.
Silente kaj bele
Ili al mond’ utilas.

Meze de l’ bru’ infera
Sur avenuoj surdaj
Jen paciencon ili
Ja instruas humile.

Arboj floras, ornamas
Ankaŭ fruktas kaj nutras.
Ili ombras plezure
Kaj homojn tre regalas.

Engrunde fortas radikoj,
Enkape gastiĝas birdoj.
Ĉielen levitaj brakoj
Al Dio preĝas por paco.

Maria Nazaré de C. Laroca
Juiz de Fora, 13/02/2013

sexta-feira, 1 de fevereiro de 2013

A morte da espatódea





Spathodea campanulata, seu nome científico. Tulipeira, bisnagueira, árvore de tulipas... Da África Central aos jardins públicos do Brasil, daí também o nome tulipeiro-da-áfrica.
Uma árvore carnavalesca. Ornamental, imponente. Nota dez no quesito adereço: de um alaranjado gritante e divertido.
As suas flores chamadas bisnaguinhas fazem a alegria das crianças, pois permitem esguichar o néctar qual uma arma de brinquedo. Dizem que tal líquido é uma substância alucinógena, nociva a pássaros e abelhas... mas não pesquisei o assunto.
Hoje de manhã, a rua em frente à praça estava interditada como em um acidente de trânsito. Horrorizada, vi os despojos da árvore assassinada; tudo devidamente cercado por uma faixa da prefeitura. O tronco decepado ficou lá em silêncio incompreendido, ao lado de uma exuberante amendoeira que fingia não perceber nada.
O chão estava coberto de tulipas como um tapete de atrevida alegria.



Maria Nazaré de C. Laroca
Juiz de Fora, 1º de fevereiro de 2013