Domingo de Ramos _ Palmfesto

 

Jean-Leon Gerome (1897)

Domingo de Ramos

                  E, quando ia chegando, vendo a cidade, chorou sobre ela. (Lucas 19:41)

Chegando a Jerusalém,

ao avistar a cidade,

por ela chorou Jesus

e chorou também por nós,

pela multidão em trevas

de falso triunfo e glória,

para condená-Lo em breve

à ignomínia da Cruz.

Palmfesto

Kaj kiam li alproksimiĝis, li rigardis la urbon, kaj ploris pro ĝi. (Sankta Luko 19:41)

Veninte Jerusalemon,

ekvidante la urbon,

pro ĝi ploras Jesuo,

kaj pri ni ankaŭ Li ploras,

pro la blinda homamaso,

je falsa triumfa gloro,

kiu Lin baldaŭ kondamnos  

al Krucumo malhonora.  

Maria Nazaré Laroca

Juiz de fora, 28/03/2021.

Brazilo

Orvalho _ Roso

 

Orvalho

Nas noites da minh’alma,

a lua cheia sonha,

flutuando em ondas

de um silêncio cálido.

Roso

En la noktoj de l’animo,

sonĝas la plenluno

en ondoj ŝvebante

de silento varma.

Maria Nazaré Laroca

Juiz de Fora, 21/03/2021.

Brazilo

Às mulheres _ Al virinoj

 

Às mulheres

 

Em toda mulher do mundo,

leio as santas do Evangelho:

nas irmãs Maria e Marta,

da família de Betânia;

em Maria, de Magdala,

e em Maria, de Nazaré.

 

Em Marta, o cuidado ativo,

e, em Maria, a adoração

ao sublime Visitante;

na formosa Madalena,

a porta da redenção.

 

E, em todas as mães, eu vejo

a graça da Mãe excelsa,

santuário da encarnação

do Cristo, Filho de Deus.

 

Al virinoj

 

En ĉiu virin’ enestas,

Biblia sanktulino:

fratinoj Maria kaj Marta,

el Betania familio;

Maria, el Magdala,

Maria, el Nazareto.

 

El Marta, prizorgo aktiva,

kaj el Maria, adorado

al tiu Gasto sublima;

kaj la pordo de elaĉeto,

el Madalena ĉarmplena.

 

Kaj en ĉiuj patrinoj, mi vidas

la gracon de la plej nobla,

sanktejo de l’ enkarniĝo

de Kristo, Filo de Dio.

 

Maria Nazaré Laroca

Juiz de Fora, 07/03/2021.

Brazilo

 

 

Ataraxia na pandemia _ Ataraksio en la pandemio

 

                                         Epikuro -  Letero pri feliĉo (Al Menekeo)

Ataraxia na pandemia

 

Nestes dias de tormento,

vontade de voltar no tempo,

para morar em Atenas,

no Jardim de Epicuro.

 

Quem sabe se assim me curo

do peso desta existência,

dessa alma enrijecida,

dessa dor que desatina

a sanidade dos ossos.

 

Quero aprender a leveza

dos prazeres comedidos,

da doce simplicidade,

sorvendo a filosofia

da felicidade serena.

 

Ataraksio en la pandemio

 

En ĉi tiuj tagoj turmentaj,

jen dezir’ reiri  tempen,

por kunvivado en Ateno,

en la Ĝarden’ de Epikuro.

Verŝajne mi liberiĝos

de l’ pez’ de ĉi tiu ekzisto,

de l' rigidec' de l’animo,

de l’ dolor’, kiu frenezigas  

la sanstaton de l’ostoj.

 

La leĝerecon mi volas

de la moderaj plezuroj,

la vere dolĉan simplecon,

trinkante filozofion

el la  serena feliĉo.

Maria Nazaré Laroca

Juiz de Fora, 05/03/2021.

Brazilo

Pertencimento _ Aparteno

 

Pertencimento

 

“Porque nenhum de nós vive para si”. (Paulo, Romanos: 14:7)

 

A existência de outrem

é arte, enigma

que me abastece

e esvazia.

 

Não pertenço a mim

nem a ninguém;

nem de alguém

tenho a posse.

 

Divino paradoxo:

só podemos viver

nessa infinita rede

de existências.

 

Porque tal é a Lei:

Só de Deus somos

e eternamente seremos.

Aparteno

 

"Ĉar neniu el ni vivas por si mem". (Romanoj: 14: 7)

 

L’ aliula ekzisto

estas arto, enigmo

kiu min nutras,

kaj malplenigas.

 

Mi ne apartenas

eĉ al mi mem

nek al iu ajn;

kaj ankaŭ aliulon

mi ne posedas.

 

Jen Dia paradokso:

ni nur povas vivi

en / per tiu senfina reto.

 

Ĉar tia estas la Leĝo:

nur de Dio ni estas

kaj  estos por ĉiam.

 

 

Maria Nazaré Laroca

Juiz de Fora, 26/02/2021.

Brazilo

Abraços _ Brakumoj

 

Abraços

Nesta manhã de verão, apesar das dificuldades e dores, eu saí de casa para brevíssima caminhada até a praça ao lado do meu condomínio.

Há muitos tempo não recebo um abraço, com exceção dos beijos dos raios de sol e da alegria dos passarinhos. Hoje tive a ideia de abraçar uma palmeira que se erguia majestosa e acolhedora.

Meu braço direito esqueceu por uns segundos a intensa dor cotidiana, e eu consegui dar um abraço naquele tronco algo áspero, mas carinhoso e refrescante. Um momento mágico!

Logo pensei na relação de São Francisco de Assis com a irmã árvore.

E pareceu-me que o Poverello sorria para nós, envolvendo-nos no Seu abraço de luz!

Brakumoj

Ĉi-somere matene, malgraŭ la malfacilaĵoj kaj doloroj, mi forlasis la hejmon por tre mallonga promenado al la placo apud mia apartamentaro.

Delonge mi ne ricevis brakumon, krom la kisoj de la sunradioj kaj la gajeco de la birdetoj. Hodiaŭ venis al mi en la kapon ĉirkaŭbraki palmon, kiu staris majesta kaj bonveniga.

Dum kelkaj sekundoj, la dekstra brako forgesis pri la intensa doloro ĉiutaga, kaj mi sukcesis brakumi tian malglatan, sed ameman kaj refreŝigan trunkon. Magia momento!

Mi tuj ekpensis pri la rilato inter Sankta Francisko el Asizo al lia frato arbo.

Kaj ŝajnis al mi, ke la Poverello ridetis, nin envolvante  en Sian luman brakumon!

 

Maria Nazaré Laroca

Juiz de Fora, 29/01/2021.

Brazilo

Brechó _ Brokantejo

Brechó

Quisera ter o talento de Machado de Assis para poder desvendar em palavras o buquê de sentimentos e emoções que recebeu minha alma naquela luminosa manhã de janeiro. 

Por causa da pandemia, raramente saio de casa, mas não pude recusar o convite daquela segunda-feira tão azul. Caminhando vagarosamente na amada pracinha do meu bairro, de repente parei para olhar um alegre ônibus estacionado frente às doces árvores da praça. Ele exibia prateleiras de livros, discos, objetos antigos. Uma espécie de brechó. 

Por alguns minutos meu olhar percorreu aquela feira à moda hippie. E eis que vejo ali o meu último livro de poemas bilíngues, Chão de pássaros_ Birda grundo, lançado em setembro de 2017. Novinho, uma criança de 4 anos apenas, a sorrir para o jardim urbano que gerou tantos versos. 

Perplexa, sem cerimônia, apontei o livro dizendo que eu era a autora. O vendedor sorriu admirado, quase não acreditando no meu grito. 

Bem, voltei para casa tentando definir os sentimentos. Depois minha ajudante voltou ao local para tirar uma foto do ônibus-brechó. Então o vendedor lhe disse que não venderia mais aquele livro. Pediu que ela me trouxesse o exemplar para um autógrafo. Seu nome: Zé do busão. 

Brokantejo 

Mi dezirus ekhavi la talenton de Machado de Assis por vorte malkaŝi la bukedon da sentoj kaj emocioj, kiun l’ animo ricevis en tiu hela januarmateno. 

Pro la pandemio, mi malofte forlasas la domon, sed mi ne povis rifuzi la inviton de tia bela blua lundo. Malrapide piedirante sur la trotuaro de la amata placo de mia kvartalo, mi subite ekhaltis por trarigardi gajan aŭtobuson parkitan antaŭ la dolĉaj arboj. Ĝi elmontris bretojn de libroj, diskoj, malnovaj objektoj. Speco de brokantejo. 

Dum kelkaj minutoj, mia rigardo trairis tiun hipi-modan foiron. Kaj jen mi ekvidas mian plej novan dulingvan poemaron, nome Chão de pássaros _ Birda grundo, lanĉitan en septembro 2017. Ankoraŭ freŝan, apenaŭ 4-jaran infanon, ridetantan al la urba ĝardeno, kiu ebligis tiom da versoj. 

Perpleksa, senceremonie, mi fingromontris la libron, dirante, ke mi estas ties aŭtoro. La brokantvendisto ridetis mirigite, preskaŭ ne kredante mian ekkrion. 

Nu, mi revenis hejmen cerbumante por difini la sentojn. Poste mia helpantino revenis al la loko por fari foton de la brokanteja aŭtobuso. Tiam la vendisto diris al ŝi, ke li ne volas plu vendi tiun libron. Li petis ŝin alporti al mi la ekzempleron por aŭtora surskribo. Lia nomo: Joĉjo el aŭtobusaĉo. 

Maria Nazaré Laroca
Juiz de Fora, 20/01/2021.
Brazilo