Demiurg’, Poeto
La ŝnuron de revoj
Streĉas kaj ĵonglas
Per la leksikona
Sorĉa vortmondo.
Pajaco, orakolo,
Deliron li orbitas:
Jen nudiĝas vortoj
Kiuj stelfandiĝas
Kaj muzike elfluas
Kunĝuas kaj plezuras.
Rimoj kverelas
Aŭ ĉu ili kveras?
Poet’ apoteozas,
Entute metaforas.
Maria Nazaré de C.
Laroca
Juiz de Fora, 11/04/2013.
4 comentários:
Poeto metapoeziumas pri poezio. Poezio en poezio. Rafinitaj versoj!
Gratulon, amikino pro tiuj novaj ĵonglaj lirikaĵoj omaĝantaj la poetojn, viajn samartistojn. Vere majstraj!
Se vortoj estus vestoj mi dirus ke mi preferus la nudecon cxar la beleco de cxi tiu poema konsistas en montri sin tiamaniere: nuda kaj pro tio bela.
Poetino kara, vi veras kaj kveras kun velura susurado.
Postar um comentário