Invernando _ Travintrado

Invernando

Minh’ alma ainda tem pressa,

mas gosta de divagar

sobre o avesso do inefável.

O corpo vai devagar;

precisa  vagar sem pressa

pelas praças da cidade,

pelas  árvores imutáveis

aos meus olhos distraídos

a desenhar outras cores

de um tempo outrora vivido.

Travintrado

Ankoraŭ hastas l’ animo,

tamen ĝi ŝatas mediti

pri la revers' de l’ mistero.

Kaj la korpo malrapidas,

bezonas vagi sen hast’

tra la placoj de la urbo,

tra neŝanĝeblaj arbejoj

laŭ la distritaj okuloj

donantaj novajn kolorojn

al pasinta vivotempo.

Maria Nazaré Laroca

Juiz de Fora, 13/06/2019.