Súplica de Natal _ Kristnaska petego

 

Súplica de Natal


Depois de infinito tempo,

minh’alma enfim se renova,

e vem vos rogar um presente

sem acesso até agora:

que meu coração se transforme

em manjedoura de amor

sacrário vivo de luz,

e vos receba Jesus!



Kristnaska petego


Post ĉi senfina tempo,

l’anim’ fine renoviĝas,

kaj volas petegi donacon

nealireblan ĝis nun:

ke mia koro ŝanĝiĝu

en staltrogon el amo,

vivantan sanktejon el lumo,

kaj vin akceptu, Jesuo!

Maria Nazaré Laroca
Juiz de Fora, 20/12/2020.
Brazilo

Vidas negras importam _ Nigrulaj vivoj gravas

 

Vidas negras importam 

No poema Procura da Poesia, já nos avisa Drummond: Não faças versos sobre acontecimentos. 

Não, não o farei Poeta! Não tenho a chave poética para decifrar o enigma de palavras imundas tais como ódio, racismo, crueldade, assassinato ... Todavia incomoda-me o silêncio. 

Na véspera do Dia da Consciência Negra, homens brancos exterminam um homem negro de 40 anos, num supermercado, e o crime ignóbil vem repercutir no noticiário midiático qual enredo macabro de uma novela de televisão. 

Qual é a cor moral da consciência? Somos uma família de almas multicores, herdeiras da Luz divina amorosamente infinita. 

Nigrulaj vivoj gravas 

En la poemo Serĉo pri poezio, Drummond nin avertas: Ne faru versojn pri okazaĵoj. 

Ne, mi ne tion faros, Poeto! Mi ne havas la poezian ŝlosilon por deĉifri la enigmon de malpuraj vortoj tiaj, kiaj malamo, rasismo, krueleco, murdo ... Tamen min ĝenas silento. 

Sojle de la nacia Tago de Negra Konscio, blankuloj ekstermis 40-jaran nigrulon en superbazaro, kaj la abomeninda krimo resonadas en la amaskomunikilaj novaĵoj, kiel makabra intrigo de televida sapopero. 

Kiu estas la morala koloro de konscienco? Ni estas familio de diverskoloraj animoj, heredantoj de la amsenfine dia Lumo. 

Maria Nazaré Laroca 

Juiz de Fora, 21/11/2020

Reconciliação _ Repaciĝo

Reconciliação



Foi em 04 de junho, 

em plena pandemia,

o acidente sem nome

a fraturar-me ossos

alma e sonhos: pesadelo

mais bem descrito seria

por Machado de Assis

no genial capítulo “O delírio”

de conhecida obra-prima (1).



Mas fiz as pazes com a dor,

ao descobrir enfim

que não mais preciso

perguntar por quê, mas como,

de que maneira domar

o sofrimento com leveza...


E  aprendi então

que sou rascunho ainda

de um poema inacabado

a recriar-se sem medo

na  poesia da Vida.

(1) Machado de Assis. Memórias póstumas de Brás Cubas.

Repaciĝo



Okazis la 4an de junio,

meze de pandemio,

la sennoma akcidento

rompinta ostojn

animon, sonĝojn: koŝmaro

plej bone priskribita 

de Machado de Assis

en la brila ĉapitro "La deliro"

de famkonata ĉefverko.

Sed  kun dolor’ mi repaciĝis,

kiam finfine mi eksciis,

ke mi ne plu bezonas

demandi kial, sed kiel,

kiamaniere bridi 

senzorge la suferon...

Kaj mi eklernis tiam,

ke mi ankoraŭ  malnetas

el nefinita poemo,

kiu sin rekreas sentime

en la poezio de l' Vivo.

(1) Machado de Assis. Postmortaj rememoroj de Brás Cubas.

Maria Nazaré Laroca

Juiz de Fora, 15/11/2020.

Brazilo

Desafio _ Defio

 

Desafio

No templo da consciência, 

Deus nos fala em silêncio.

Herança divina, recebemos 

o tesouro do livre-arbítrio

para ouvir-lhe a Voz 

ou nutrir a tentação

que em nós ainda habita.

Defio

En la templo de l' konscienco,

Dio alparolas nin silente.

Dian heredon, ni ricevas

la libervolan trezoron 

por aŭdi Lian Voĉon

aŭ nutri la tenton,

kiu ankoraŭ loĝas en ni.

Maria Nazaré Laroca

Juiz de Fora, 25/10/2020.

Brazilo

Alegre surpresa _ Ĝojiga surprizo

Alegre surpresa 

Primavera em silêncio,

nesta manhã de domingo 

nublada e fria.

Então abro a janela 

da sala e surpreende-me

o sorriso em cores

de uma árvore 

florescendo devagar!

Deus não tem pressa.

 

           .....

Ĝojiga surprizo 

Silenta printempo,

en ĉi nebula kaj frosta

dimanĉa mateno.

Mi malfermas do

la fenestron de l'salon' ,

kaj min surprizas

la kolora rideto

de unu arbo surtrotuare,

kiu lante floradas!

Dio ne hastas.

Maria Nazaré Laroca 

Juiz de Fora, 18/10/2020.

Brazilo 

-- 

http://www.nazarelaroca.blogspot.com.br/

Esperanto, mia dua lingvo.

Jardim _ Ĝardeno

 

Jardim

Somos sementes de luz,

plantadas em vasos

de barro.

Jardineiros de nós,

precisamos somente 

da água do Amor 

para florescermos.

O mundo 

tem sede

de compaixão.

Ĝardeno 

Ni estas semoj el lumo,

plantitaj en argilaj potoj.

Memĝardenistoj,

ni nur bezonas

l’ akvon el Amo

por ke ni floru.

La mondo 

soifas 

kompaton.

Maria  Nazaré Laroca 

Juiz de Fora, 14/10/2020.

Brazilo 

Em recuperação _ Resaniĝante

 

Em recuperação

É domingo. Da janela do meu apartamento,  sinto o perfume da alegria do jovem que corre sem camisa na avenida, a despeito da pandemia. Eu, pássaro de asa quebrada, refém da gaiola de dores, construo minha própria alegria de vento e sol.

Alegria então é sentir os beijos dos raios de sol na pele, enquanto faço  exercícios de fisioterapia, sentada no sofá da sala invadida pela luz dourada da manhã de inverno.

Alegria é também sentir a vibração fraterna da voz do coração do amigo tão longe, e tão perto!

Mas felicidade mesmo só descobri quando mandei a dor embora – e ela ficou, posto que mais mansa um pouco... 

Então acendi no peito a estrela da esperança, bálsamo de amor que os ossos regenera e os pedaços da alma recupera, voltando o entusiasmo e o desejo de servir ao Esperanto!

Resaniĝante

Estas dimanĉo. Ĉe la fenestro de mia apartamento, mi povas flari la ĝojon de l' junulo kuranta sen ĉemizo sur l' avenuo, malgraŭ la pandemio. Mi, birdo kun rompita flugilo, ostaĝo de l’ kaĝo el doloro, ekkonstruas mian propran ĝojon fare de vento kaj suno.

Ĝojo do estas la kisoj de l’ sunradioj sur la haŭto, dum mi ekzerciĝas fizioterapie, kaj sidas sur la sofo de la ĉambro invadita de l’ ora lumo dum ĉi-vintra mateno.

Ankaŭ ĝojo estas senti la fratan vibradon de la voĉo de l' koro de l’ amiko tiel for, sed tiel proksime!

Sed feliĉon mem mi  trovis nur tiam, kiam  la doloron mi forsendis - sed ĝi restis tamen iom pli milda...  

Do mi eklumis la esperstelon, ambalzamon, kiu la ostojn rebonigas, kaj l’ animpecojn reakiras, revenante la entuziasma deziro servi al Esperanto!

Maria Nazaré Laroca

Juiz de Fora, 23/08/2020. 

MG - Brazilo

Para George Floyd _ Al George Floyd

Para George Floyd

Tenho a sensação
de que nós estamos
navegando agora
na vigésima quinta hora
de um mundo sem rumo.

25ª hora, título, aliás,
de romance intenso
de Virgil Gheorghiu,
que recomendo,
e que assombrou
a minha juventude.

Criaturas divinas,
de Deus herdamos
o livre-arbítrio infinito:
liberdade limitada
pela justiça da Lei
de Causa e Efeito.


Al George Floyd

Mi havas la senton,
ke ni ŝipiras nuntempe
je la dudek-kvina horo
de sendirekta mondo.

Krome, 25-a horo
estas romano intensa
de Virgil Gheorghiu,
kiun mi rekomendas,
kaj hantis mian junecon.

Diaj kreitaĵoj, ni
de Dio heredas
senfinan liberan volon:
liberecon limigitan
de l’ justeco de l’ Leĝo
de Kaŭzo kaj Efiko.


Maria Nazaré Laroca
Juiz de Fora, 02/06/2020.
Brazilo

Diário de aniversário _ Datrevena taglibro

Diário de aniversário

Chegou 27 de maio, a data que sempre volta no calendário pontual. Então reinventei o dia possível nesta pandemia. De máscara na face e audácia na alma, levei meu corpo para passear na rua.

A manhã de outono sorriu para mim, envolvendo-me com o seu véu azul bordado de luz dourada.

Nunca pensei que fosse tão bom ganhar um abraço do sol!

Datrevena taglibro

Venis la 27-a de majo, la dato, kiu ĉiam revenas sur l’ akurata kalendaro. Do mi reinventis la eblan tagon en ĉi tiu pandemio. Kun masko sur la vizaĝo kaj aŭdaco en la animo, mi promenigis mian korpon surstrate.

La aŭtuna mateno ridetis al mi, envolvante min per sia blua vualo brodita per ora lumo.

Mi neniam pensis, ke estis tiel bone ricevi brakumon de l’ suno!

Maria Nazaré Laroca

Juiz de Fora, 27/05/2020.

Brazilo

Carência _ Manko

Carência

Sou uma pessoa

de riso difícil:

rio pelo avesso.

Tem gente

que ri à toa:

para todos

para nada

não dispensa

uma risada.

Nestes tempos

de pandemia,  

eu descobri

que os mortos

são mais lembrados

por sua  alegria

durante  a vida.

Ainda é tempo,

de desarmar

a face com

um sorriso.

Manko

Homo mi estas

kun malfacila rido:

ridas mi nur interne.

Estas homoj,

kiu ridas sencele:

por ĉiuj, por nenio,

ridadon ne neas.

En ĉi tiuj tempoj

de pandemio,

mi malkovris,

ke la mortintoj

plej memoratas

pro sia vivĝojo.

Ankoraŭ

estas temp’

la vizaĝon

senarmigi

per rideto.

Maria Nazaré Laroca

Juiz de Fora, 22/05/2020.

Brazilo

À compaixão _ Al kompato

À compaixão


                       “Embainha a tua espada!” (João 18:11)


Embainha a tua espada!

— ordena Jesus a Pedro;

e hoje eu pediria em vão

a quem nunca me ouvirá:

embainha a tua palavra

no exílio da impiedade!



“Ó, amigos, não esses sons!”

(O Freunde, nicht diese Töne!)


O mundo precisa ouvir

o coral da esperança,

quer a “Ode à alegria”,

a vida vencendo a morte

nos lares e hospitais.



“Ó, amigos, não esses sons!”

(O Freunde, nicht diese Töne!)


https://youtu.be/PaW8duyDQmQ


Al kompato


            "Metu la glavon en ĝian ingon!" (Johano 18:11)


Gardu vian glavon!

—al Petro Jesu’ ordonas;

kaj hodiaŭ petus mi vane

al kiu min aŭdos neniam:

metu la parolon vian

en ekzilejon de l’ kruelaĵo!


"Ho, amikoj, ne tiuj sonoj!"

(O Freunde, nicht diese Töne!)


La mondo bezonas aŭdi

la koruson de l’espero,

volas la “Odon al la ĝojo”,

vivon venkantan morton

en hejmoj kaj hospitaloj.

"Ho, amikoj, ne tiuj sonoj!"

(O Freunde, nicht diese Töne!)



Maria Nazaré Laroca
Juiz de Fora, 08/05/2020.
Brazilo

Contraponto _ Kontrapunkto

Contraponto

Abro as janelas da manhã,

e a alegria do sol

inunda-me a sala

com a esperança azul

do eterno céu de maio.

Refém da pandemia,

sinto-me flutuar

num espaço sem tempo;

música e livros me nutrem

a solitude em forma de poesia.

Kontrapunkto

La fenestrojn de l' maten'

mi tute malfermas,

kaj la ĝojo de l' suno

la ĉambron inundas

per l'espero blua

de l'eterna maja ĉielo.

Ostaĝo de l' pandemio,

mi ŝvebas en sentempa spaco;

per muziko kaj libroj mi nutras

l'izoliĝon sub la formo de poezio.

Maria Nazaré Laroca

Em 1º de maio de 2020.

Juiz de Fora - Brazilo

Alea jacta est

                                                                   Raphael (Raffaello Sanzio Da Urbino)

“Faze-te ao mar alto, e lançai as vossas redes para pescar.” (Lucas 5:4)


Nesse momento da vida,

nossas almas em mar alto,

cada qual vai no seu barco,

que não navega à deriva.

No alto-mar é vigente

da liberdade o princípio;

as redes já estão lançadas,

e o sucesso depende

da intenção da pescaria.

“Forŝovu ĝis la profundo, kaj mallevu la retojn por fiŝkaptado.” (Luko 5: 4)


Ĉi-momente en la vivo,

l’ animoj en alta maro

iras per siaj boatoj,

kiuj do neniam drivas.

Altmare, oni scias,

liberprincipo validas.

Lanĉitaj estas la retoj,

kaj la sukceso dependas 

de l’ fiŝkaptada intenco.


Maria Nazaré Laroca
Juiz de fora, 26/04/2020.
Brazilo

Pensando o caos _ Pripensanta kaoson

Pensando o caos


 “O poema, essa estranha máscara mais verdadeira do que a própria face.”(Mário Quintana)

E de repente 

surge um vírus
coroado pela morte,
e então provoca
uma cambalhota
no mundo perplexo.


Cai a máscara
do egoísmo,
e a humanidade
passa a usar
outra máscara
para se disfarçar
do inimigo invisível
que sequestrou
o tempo e mudou
as regras do jogo.


Dizem que nos bailes
à fantasia, as máscaras
costumavam mostrar
a personalidade real
dos seus usuários.
Hoje também.


Pripensanta kaoson

                 

              "La poemo, tiu stranga masko, pli vera ol la vizaĝo mem." (Mário Quintana)

Kaj subite
ekaperas viruso
kronita per morto,
kaj provokas
renversiĝon
en la mondo
perpleksa.

Falas mask’ de l’ egoismo,
kaj la tuta homaro
alian maskon ekuzas
kontraŭ malamik’ nevidebla,
kiu forrabis la tempon,
kaj ŝanĝis la ludregulojn.


Laŭ onidiroj,
ĉe maskbaloj
maskoj uziĝas
por elmontri
la personecon
de la uzantoj.
Hodiaŭ ankaŭ.


Maria Nazaré Laroca
Juiz de Fora, 21/04/2020.

 Brazilo

Ciclos _ Cikloj

Ciclos

Mergulhados no mistério

da Lei que nos dirige,

não nos surpreende

o milagre da Vida

a pulsar nas florestas,

no perfume dos jardins,

no seio dos oceanos,

ou no ventre grávido

da mulher, que nos permite

desembarcar no mundo.

E depois dele partimos

como personagens

de um videogame

que preferem não saber   

que as fases dessa lida

não são definitivas.


Cikloj

Mergitaj en la mistero

de la Leĝo, kiu nin regas,

ne surprizas nin

la miraklo de l’ Vivo

pulsanta en la arbaroj,

en la parfumo de l’ ĝardenoj,

en la sino de l’ oceanoj,

aŭ  en l’ utero de l’ virino,

kiu permesas al ni

eniri  en la mondon.

Kaj post  kiam ni foriros el ĝi,

kiel roluloj de videoludo,

kiuj preferas ne scii, ke la fazoj

de la batalo ne estas definitivaj.

Maria Nazaré Laroca

Juiz de Fora, 14/04/2020.
Brazilo

Insulados _ Izolitaj

Insulados

Nessa pandemia planetária, nunca ficamos tão isolados e tão juntos.
Isolamento: palavra herdeira remota da latina insŭla, ilha, com passaporte francês isolement e italiano isolare.
“Nenhum homem é uma ilha”, filosofou John Donne, poeta inglês que inspirou Hemingway. Mas vale acrescentar outra voz a esse escrito: a do britânico Paul Gubbins, brilhante escritor esperantista que belamente concluiu: “nenhuma ilha é uma ilha”...
Então entra na roda o poeta ímpar, Fernando Pessoa, na pessoa de Bernardo Soares, que nos desconcerta com certeza:
“A liberdade é a possibilidade do isolamento. (...) Se te é impossível viver só, nasceste escravo.”
Enquanto isso, no Céu, Vinicius de Moraes e Tom Jobim continuam cantando:

“É impossível ser feliz sozinho”...


Izolitaj

En ĉi tiu planeda pandemio, ni neniam estis tiel izolitaj kaj tiel kune.
La portugala vorto isolamento (izoliĝo) estas malrekta heredanto de la latina insŭla, insulo, per la franca pasporto isolement, kaj la itala isolare.
"Neniu homo estas insulo", filozofiis John Donne, angla poeto, kiu inspiris Hemingway. Sed indas aldoni alian voĉon al ĉi tiu skribaĵo: tiun de la brito Paul Gubbins[1], genia esperantisto, kiu bele konkludis: "neniu insulo estas insulo" ...
Tiam la unika poeto, Fernando Pessoa, en la persono de Bernardo Soares, eniras en la rondon, kiu nin certe konfuzas:
"Libereco estas la ebleco de izoliĝo. (...) Se al vi neeblas vivi sola, vi naskiĝis sklavo."
Dume, en la Ĉielo, Vinicius de Moraes kaj Tom Jobim daŭre kantas: 

"Neeblas esti feliĉa sola...”

Maria Nazaré Laroca

Juiz de Fora, 31/03/2020.

Brazilo

---

[1] http://www.monato.be/2016/011720.php

Quarentena _ Kvaranteno

Quarentena


Solidariedade 

é sol brilhando

no coração 

de qualquer idade.




Kvaranteno


Solidareco: 

jen suno

kiu lumas

en la koro

de ajna aĝo.


Maria Nazaré Laroca
Juiz de Fora, 29/03/2020.
Brazilo

Carência _ Manko

Carência

             “E a luz resplandece nas trevas, e as trevas não a compreenderam.” (João 1:5)



Por que as trevas se comprazem

na inexistência da luz,

sob a máscara da ilusão?



O ruído cego da sombra

guia a multidão saciada,

que caminha alegre

para lugar nenhum.



Manko


      

     “Kaj la lumo brilas en la mallumo, kaj la mallumo ne komprenis ĝin.” (Johano 1:5)

Kial mallumo ĝuas

la maleston de lumo,

sub la masko de l' iluzio?



La blinda bruo de l’ ombro

gvidas satan homamason

ĝoje irantan nenien.



Maria Nazaré Laroca 

Juiz de Fora, 05/03/2020.

Brazilo

Ponto de vista _ Vidpunkto

Ponto de vista

Portanto nós também, pois que estamos rodeados de uma tão grande nuvem de testemunhas.
(Hebreus, 12:1)

Vivemos mergulhados

no pensamento de Deus;

no entanto muitos de nós

somos peixes rebeldes

que sempre negam

a existência do oceano.

Vidpunkto

Tial ankaŭ ni, havante ĉirkaŭ ni tian nubegon da atestantoj.  (Hebreoj, 12:1)

Ni vivas trempitaj

en la penso de Dio;

tamen multaj el ni

estas ribelemaj fiŝoj,

kiuj ĉiam neadas

la ekziston de l’ oceano.

Maria Nazaré Laroca
Juiz de Fora, 15/02/2020.
Brazilo

Coragem _ Kuraĝo

Coragem

Ainda que eu andasse pelo vale da sombra da morte, não temeria mal algum, porque tu estás comigo; a tua vara e o teu cajado me consolam. (Salmo 23:4)

Na caixa misteriosa

da bela  Pandora,

ainda resta a esperança:  

o perfume da alegria

que alimenta a coragem,

e fortalece o coração.

Kuraĝo

Eĉ kiam mi iros tra valo de densa mallumo, mi ne timos malbonon, ĉar Vi estas kun mi; Via bastono kaj apogilo trankviligos min. (Psalmo 23:4)

En la skatolo mistera

de la bela Pandora,

ankoraŭas espero,

la parfumo el ĝojo,

kiu nutras kuraĝon,

kaj fortigas la koron.



Maria Nazaré Laroca
Juiz de Fora, 13/02/2020.
Brazilo