Memórias _ Rememoroj

Memórias

Quando era criança,

Tocou-me a vida impecável

De Thérèse de Lisieux

Ou Santa Teresinha.

 

Então decidi ser santa...

Até fiz primeira comunhão

Em cerimônia na escola,

Com medo de ferir a hóstia,

Em êxtase também por causa

Da veste branca rendada.

 

Desejei tornar-me freira,

Sem alarde ou circunstância,

Mas ninguém soube até hoje.

 

E quem sou, digo sem pena:

Nem santa, doida ou profana;

Aspirante a poeta apenas.

Rememoroj

Kiam mi estis infano,

Min tuŝis la virta vivo

De Thérèse de Lisieux    

Aŭ Sankta Terezinjo.

Do mi decidis sanktiĝi ...

Kaj mi eĉ komuniiĝis

Ĉe lerneja ceremoni’,

Timante vundi hostion,

Ankaŭ ekstaze pro l’ vestaĵ’:

Mia punta robo blanka.

Mi revadis monaĥiniĝi,

Sen fanfar’ aŭ cirkonstanc’’,

Sed pri tio neniu eksciis.

Kaj mi estas tiu, kiu trumpetas:

Nek sankta, fola aŭ profana;

Nur je poet' aspiranto.

Maria Nazaré de C. Laroca

Juiz de Fora, 10/09/2013.