Perfume de infância
Dá muito gosto
de ver
em agosto
o pé
de manacá
no vizinho
jardim,
tão
orgulhoso
e tão
simples!
E logo
me faz lembrar
de outro
pé de manacá
que me
perfumou
a infância
inteira,
ao som
da canção
que assim
dizia:
Lá detrás daquele morro
tem um pé de manacá,
nós vamo casá e vamo pra lá!
Cê quer? Cê quer?
Parfumo el infanaĝo
Kun granda plezuro
mi vidas aŭguste
la manaka’-arbon
en la najbara ĝardeno,
tiel fieran kaj simplan!
Kaj ĝi memorigas min
pri alia sama arbo,
kiu parfumis al mi
la tutan infanaĝon
ĉe l’ kanto jena:
Trans tiu
monteto
manaka’arb’
staras,
geedziĝu
ni, kaj iru tien!
Ĉu vi?
Ĉu vi?
Maria Nazaré Laroca
Juiz de Fora, 31/08/2021.
Brazilo
5 comentários:
Bukolike bela, kara Poeto!
Via poemo kondukis min al mia infana periodo kiam mi aŭdis kaj spektis Ivon Curi kantante tiun ĉarman muzikon, kiun mi imitis hejmen aŭ kantadis ĉe la fenestro de la trajno, la malnova "maria-fumaça."
Saŭdado...
Belega kaj ĉarma poemo!!!
Via poemo, instigas nin rememori la infanecon,certe ni ĉiuj gardas belajn
momentojn kiuj ni devas travivi....
Ankaux mi revenas al mia infana agxo, legante vian belan poemon.
Dankon, karulino!
Postar um comentário