Cores _ Koloroj

 

Cores

                                                 Para Mark Twain

Flama, centelha etérea,

Alma não tem cor!

canta o poeta Chico César.

 

Sentimos a mesma dor

quer na pele negra,

branca ou amarela!

 

Mas no mundo multicor,

a mesma felicidade

só encontramos no Amor.

Koloroj

                                                 Al Mark Twain

Flamo,  fajrer' etera’,

Anim' ne havas koloron!

kantas  poeto Chico César.

 

Ni sentas la saman doloron,

kaj kun nigra haŭto,

kaj blanka aŭ flava!

 

En ĉi tiu bunta mondo,

la saman feliĉon tamen

nur  per  Amo ni trovas.

Maria Nazaré Laroca

Juiz de Fora, 25/08/2021.

Brazilo

Volta _ Reveno

 

Volta

Nesta manhã de domingo,

aceitei o convite do céu,

lago suspenso de azul safirino,

e saí de casa sozinha.

 

Levei comigo a coragem

e uma bengala para

um passeio na praça

acolhedora sempre.

 

De vez em quando, parava

para admirar a poesia

das nervuras em cor

de uma folha seca no chão...

 

A arte existe

para que a realidade

não nos destrua,

afirmou Nietzsche.

 

A natureza existe

para que a minha

humanidade

se reconstrua.

Reveno

Ĉi-dimanĉe matene,

mi akceptis la inviton de l’ ĉielo,

safirblua ŝvebanta lago,

kaj foriris el  la hejmo sola.

 

Mi kunportis kuraĝon

kaj bastonon celante

promenon sur la placo

ĉiam bonveniga.

 

De tempo al tempo mi haltis

por admiri la poezion

de l’ koloraj nervuroj

de seka folio surgrunde ...

 

L’ arto ekzistas

por ke la realo

ne nin detruu,

tion diris Nietzsche.

 

La naturo ekzistas

por ke mia humaneco

sin rekonstruu.

Maria Nazaré Laroca

Juiz de Fora, 22/08/2021.

Brazilo 

Semeadura _ Semado

 

Semeadura

 

Somos sementes de luz

que Deus plantou um dia

nos jardins da Eternidade.

Viver não dói, só precisamos

conviver com a dor de existir,

na fragilidade dos nossos limites.

 

Então me lembro com saudade

da ingênua canção escolar

que sempre me fazia chorar:

“pobre sementinha

com tanta alegria

vou deitar-te agora

sob a terra escura,

mas não te abandono,

virei todo dia

sobre o teu canteiro

deitar água fria...”

 

Como dói existir!

Semado

Ni estas semoj el lumo,

kiujn Dio iam plantis

en la ĝardenojn de l’ Eterneco.

Vivo ne doloras,

ni nur bezonas kunvivi

kun la ekzistdolor’

ĉe l’ malfortikeco

de niaj limoj.

 

Do mi memoras sopire

la naivan lernejan kanton,

kiu ĉiam plorigis min:

“semeto kompatinda,

kun tiom da ĝojo

mi ekplantos vin nun

en la malluman grundon,

sed mi ne vin forlasos,

mi ĉiutage venos

surverŝi sur vian bedon

per malvarma akvo... "

 

Kiel doloras ekzistado!

Maria Nazaré Laroca

Juiz de Fora. 18/08/2018.

Brazilo

Lâmina _ Klingo

 

                                                                                                             

Lâmina

Só tenho agora

a lua nova:

sorriso em lâmina

de Mona Lisa

no crepúsculo

de ausências

doendo.

Klingo

Mi havas nun

nur la novlunon:

rideton klingan

de Mona Lisa

ĉe krepusko

de dolorantaj

forestoj.

 

Maria Nazaré Laroca

Juiz de Fora, 12/08/2021.

Brazilo

Luta _ Lukto

 

É preciso amar, eu sei,

mas não é fácil porque

o Amor tem muitas arestas

que a Dor tem que aplainar:

espinhos de rosa em pétalas

de sonhos a perfumar

o caminho ascensional

da plena felicidade.

Lukto

Ami necesas, mi scias,

sed  facila tio ne estas,

ĉar Amo eĝojn posedas

kiujn Dolor' devas forigi:

dornojn de petalaj rozoj

el  revoj, kiuj parfumas

la vivvojon ascendantan 

de l'  tute plena feliĉo.

Maria Nazaré Laroca

Juiz de Fora, 29/05/2021.

Brazilo

Domingo de Ramos _ Palmfesto

 

Jean-Leon Gerome (1897)

Domingo de Ramos

                  E, quando ia chegando, vendo a cidade, chorou sobre ela. (Lucas 19:41)

Chegando a Jerusalém,

ao avistar a cidade,

por ela chorou Jesus

e chorou também por nós,

pela multidão em trevas

de falso triunfo e glória,

para condená-Lo em breve

à ignomínia da Cruz.

Palmfesto

Kaj kiam li alproksimiĝis, li rigardis la urbon, kaj ploris pro ĝi. (Sankta Luko 19:41)

Veninte Jerusalemon,

ekvidante la urbon,

pro ĝi ploras Jesuo,

kaj pri ni ankaŭ Li ploras,

pro la blinda homamaso,

je falsa triumfa gloro,

kiu Lin baldaŭ kondamnos  

al Krucumo malhonora.  

Maria Nazaré Laroca

Juiz de fora, 28/03/2021.

Brazilo

Orvalho _ Roso

 

Orvalho

Nas noites da minh’alma,

a lua cheia sonha,

flutuando em ondas

de um silêncio cálido.

Roso

En la noktoj de l’animo,

sonĝas la plenluno

en ondoj ŝvebante

de silento varma.

Maria Nazaré Laroca

Juiz de Fora, 21/03/2021.

Brazilo

Às mulheres _ Al virinoj

 

Às mulheres

 

Em toda mulher do mundo,

leio as santas do Evangelho:

nas irmãs Maria e Marta,

da família de Betânia;

em Maria, de Magdala,

e em Maria, de Nazaré.

 

Em Marta, o cuidado ativo,

e, em Maria, a adoração

ao sublime Visitante;

na formosa Madalena,

a porta da redenção.

 

E, em todas as mães, eu vejo

a graça da Mãe excelsa,

santuário da encarnação

do Cristo, Filho de Deus.

 

Al virinoj

 

En ĉiu virin’ enestas,

Biblia sanktulino:

fratinoj Maria kaj Marta,

el Betania familio;

Maria, el Magdala,

Maria, el Nazareto.

 

El Marta, prizorgo aktiva,

kaj el Maria, adorado

al tiu Gasto sublima;

kaj la pordo de elaĉeto,

el Madalena ĉarmplena.

 

Kaj en ĉiuj patrinoj, mi vidas

la gracon de la plej nobla,

sanktejo de l’ enkarniĝo

de Kristo, Filo de Dio.

 

Maria Nazaré Laroca

Juiz de Fora, 07/03/2021.

Brazilo

 

 

Ataraxia na pandemia _ Ataraksio en la pandemio

 

                                         Epikuro -  Letero pri feliĉo (Al Menekeo)

Ataraxia na pandemia

 

Nestes dias de tormento,

vontade de voltar no tempo,

para morar em Atenas,

no Jardim de Epicuro.

 

Quem sabe se assim me curo

do peso desta existência,

dessa alma enrijecida,

dessa dor que desatina

a sanidade dos ossos.

 

Quero aprender a leveza

dos prazeres comedidos,

da doce simplicidade,

sorvendo a filosofia

da felicidade serena.

 

Ataraksio en la pandemio

 

En ĉi tiuj tagoj turmentaj,

jen dezir’ reiri  tempen,

por kunvivado en Ateno,

en la Ĝarden’ de Epikuro.

Verŝajne mi liberiĝos

de l’ pez’ de ĉi tiu ekzisto,

de l' rigidec' de l’animo,

de l’ dolor’, kiu frenezigas  

la sanstaton de l’ostoj.

 

La leĝerecon mi volas

de la moderaj plezuroj,

la vere dolĉan simplecon,

trinkante filozofion

el la  serena feliĉo.

Maria Nazaré Laroca

Juiz de Fora, 05/03/2021.

Brazilo

Pertencimento _ Aparteno

 

Pertencimento

 

“Porque nenhum de nós vive para si”. (Paulo, Romanos: 14:7)

 

A existência de outrem

é arte, enigma

que me abastece

e esvazia.

 

Não pertenço a mim

nem a ninguém;

nem de alguém

tenho a posse.

 

Divino paradoxo:

só podemos viver

nessa infinita rede

de existências.

 

Porque tal é a Lei:

Só de Deus somos

e eternamente seremos.

Aparteno

 

"Ĉar neniu el ni vivas por si mem". (Romanoj: 14: 7)

 

L’ aliula ekzisto

estas arto, enigmo

kiu min nutras,

kaj malplenigas.

 

Mi ne apartenas

eĉ al mi mem

nek al iu ajn;

kaj ankaŭ aliulon

mi ne posedas.

 

Jen Dia paradokso:

ni nur povas vivi

en / per tiu senfina reto.

 

Ĉar tia estas la Leĝo:

nur de Dio ni estas

kaj  estos por ĉiam.

 

 

Maria Nazaré Laroca

Juiz de Fora, 26/02/2021.

Brazilo

Existência _ Ekzistado

 

Existência

 

Um jardim nunca é terminado.

Assim é o mundo, um jardim

a mover-se em janeiros

de pedras, dores e sonhos

de meninos escondidos

em asas de passarinhos.

 

O Jardineiro vem e cria

a poesia da vida.

Semeando sempre, tudo nutre

e com zelo amoroso cuida.

 

As rosas desabrocham

em beleza e perfume,

depois murcham e morrem.

 

Mas o Jardineiro volta,

e poda as ervas inúteis.

Torna a adubar a terra,

e a vida então se renova.

Ekzistado

 

Ĝardeno neniam kompletas.

Tiel la mondo staras, kiel

moviĝanta ĝarden’ je januaroj

el ŝtonoj, doloroj kaj revoj

de kaŝitaj knaboj en birdflugiloj.

 

La Ĝardenisto venas kaj kreas

la poezion de la vivo.

Ĉiam semante, Li ĉion nutras

kaj kun am’ prizorgas.

 

La rozoj de l’ garden’ floras

en beleco kaj parfumo,

poste ili velkas kaj mortas.

 

Sed revenas Ĝardenisto

por la fiherbojn tondi,

renutradi la grundon,

kaj do vivo renoviĝas.

Maria Nazaré Laroca

Juiz de Fora, 03/01/2021.

Brazilo

Súplica de Natal _ Kristnaska petego

 

Súplica de Natal


Depois de infinito tempo,

minh’alma enfim se renova,

e vem vos rogar um presente

sem acesso até agora:

que meu coração se transforme

em manjedoura de amor

sacrário vivo de luz,

e vos receba Jesus!



Kristnaska petego


Post ĉi senfina tempo,

l’anim’ fine renoviĝas,

kaj volas petegi donacon

nealireblan ĝis nun:

ke mia koro ŝanĝiĝu

en staltrogon el amo,

vivantan sanktejon el lumo,

kaj vin akceptu, Jesuo!

Maria Nazaré Laroca
Juiz de Fora, 20/12/2020.
Brazilo

Reconciliação _ Repaciĝo

Reconciliação



Foi em 04 de junho, 

em plena pandemia,

o acidente sem nome

a fraturar-me ossos

alma e sonhos: pesadelo

mais bem descrito seria

por Machado de Assis

no genial capítulo “O delírio”

de conhecida obra-prima (1).



Mas fiz as pazes com a dor,

ao descobrir enfim

que não mais preciso

perguntar por quê, mas como,

de que maneira domar

o sofrimento com leveza...


E  aprendi então

que sou rascunho ainda

de um poema inacabado

a recriar-se sem medo

na  poesia da Vida.

(1) Machado de Assis. Memórias póstumas de Brás Cubas.

Repaciĝo



Okazis la 4an de junio,

meze de pandemio,

la sennoma akcidento

rompinta ostojn

animon, sonĝojn: koŝmaro

plej bone priskribita 

de Machado de Assis

en la brila ĉapitro "La deliro"

de famkonata ĉefverko.

Sed  kun dolor’ mi repaciĝis,

kiam finfine mi eksciis,

ke mi ne plu bezonas

demandi kial, sed kiel,

kiamaniere bridi 

senzorge la suferon...

Kaj mi eklernis tiam,

ke mi ankoraŭ  malnetas

el nefinita poemo,

kiu sin rekreas sentime

en la poezio de l' Vivo.

(1) Machado de Assis. Postmortaj rememoroj de Brás Cubas.

Maria Nazaré Laroca

Juiz de Fora, 15/11/2020.

Brazilo